Zwrot kosztów dojazdu do pracy to zagadnienie, które nie zostało unormowane przez przepisy prawa pracy (poza nielicznymi wyjątkami dotyczącymi np. służby cywilnej). Tym samym pracodawca nie ma obowiązku dokonywania takiego zwrotu, a ewentualna partycypacja w kosztach zależy wyłącznie od jego dobrej woli.

Z perspektywy pracownika odległość od miejsca pracy jest jednym z wyznaczników, którymi kieruje się podczas wyboru potencjalnego pracodawcy. Ilość dziennie pokonywanych kilometrów wiąże się nie tylko z długim czasem podróży, ale także ze środkami finansowymi, które trzeba na ten cel przeznaczyć. Warto zauważyć, że czas dojazdu do pracy nie jest zaliczany do czasu pracy, co oznacza, że nie wiąże się z obowiązkiem wypłaty dodatków do wynagrodzenia. Dzieje się tak dlatego, że podczas podróży osoba nie świadczy pracy. Inaczej wygląda sytuacja kiedy pracownik już w godzinach swojej pracy przemieszcza się pomiędzy dwiema lokalizacjami, bo wówczas uznaje się to za czas pracy.

Co pracodawcy na to?

Mimo, że dojazd do pracy jest obowiązkiem pracownika to pracodawcy coraz częściej decydują się na pokrywanie jego kosztów, nazywając to formą benefitu i kusząc tym potencjalnych nowych pracowników.

Sam sposób regulacji zwrotu kosztów dojazdu do pracy powinien zostać zawarty w przepisach wewnątrzzakładowych tj. w aktualnie obowiązującym układzie zbiorowym, regulaminie wynagrodzeń lub w warunkach umowy. Pracodawca ma pełną dowolność wybierając formę ewentualnych zwrotów oraz kryterium, którym będzie się posługiwał przy podjęciu decyzji. Należy jednak pamiętać, że cały czas muszą być przestrzegane zasady równego traktowania w zatrudnieniu. Wprowadzając dodatkowe zapisy do umów należy zbadać, czy nie są one mniej korzystne niż przepisy prawa oraz czy pracownicy mogą z tego benefitu korzystać na równych prawach.

Formy rekompensaty

Najczęściej wybieranymi przez pracodawców formami kompensat są: zwroty za bilety okresowe lub ich zakup przez firmę, stałe kwoty wypłacane ryczałtem. Zdarza się również, że zamiast zwrotu kosztów, firma decyduje się na wynajęcie autobusu, który będzie dowoził pracowników do pracy. W każdym przypadku pracodawca, który decyduje się na pokrywanie kosztów dojazdu musi zbadać, czy forma, którą wybrał zobowiązuje go do odprowadzania podatku lub składek na ubezpieczenie społeczne. W tym celu trzeba ustalić, czy stanowi ona przychód pracownika.

Przykładowo- w sytuacji, gdy pracownicy sami kupują bilety okresowe, a pracodawca zwraca im ich równowartość- mamy do czynienia z przychodem pracownika, który powinien zostać opodatkowany. Sytuacja jest trudniejsza, jeśli chodzi o ustalenie czy powinny być odprowadzane składki ZUS od refundowanej kwoty. Tutaj należy zbadać zapisy regulaminu wynagrodzeń i układów zbiorowych, a kolejno wystąpić do właściwego oddziału ZUS o indywidualną, pisemną interpretację danej sytuacji.

Praca poza miejscem zamieszkania

Na koniec warto podkreślić, że istnieje możliwość rozliczenia kosztów dojazdu w PIT-11. Pracownik, który zamieszkuje poza miejscowością, w której znajduje się jego miejsce pracy składa u pracodawcy oświadczenie o miejscu zamieszkania i wówczas mają zastosowanie wyższe koszty uzyskania przychodów, obniżając tym samym odprowadzaną zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wówczas rozliczenie kosztów następuje na deklaracji rocznej PIT.

Izabela Lubińska – Koordynator Działu Kadr i Płac Grupy Progres

Więcej wpisów

Ukraińcy szukają w Polsce dobrej i prostej pracy w dużym mieście – to jeden z wniosków badania zleconego przez Gdański Urząd Pracy, które przeprowadzili Pracodawcy Pomorza we współpracy z Grupą Progres. Jego wyniki w mediach skomentowali nasi eksperci – Ewa Błaszczyńska, Dyrektor Regionu w Grupie Progres i Cezary Maciołek, Wiceprezes Grupy Progres.

Co piąty Ukrainiec myślący o pracy w Polsce bierze pod uwagę wysokość wynagrodzenia. Nasi wschodni sąsiedzi chcą też pracować w dużym mieście. Pod uwagę biorą głównie: Gdańsk, Poznań, Warszawę, Wrocław i Kraków. Dla Ukraińców najmniej istotnymi czynnikami wpływającymi na wybór miejsca do życia i pracy są dostęp do edukacji wyższej oraz obiektów sportowych, wynika z badania Gdańskiego Urzędu Pracy zrealizowanego przez Pracodawców Pomorza we współpracy z Grupą Progres.

Dokonując wyboru miejsca przyszłej pracy 20 proc. ankietowanych Ukraińców będzie kierowało się głównie wysokimi zarobkami. Prawie 16 proc. respondentów wskazywało, że przy wyborze miejscowości biorą pod uwagę interesujące propozycje pracy, dla 11 proc. ważna jest uczciwość pracodawcy, a 10 proc. badanych zależy na łatwym dojeździe do naszego kraju. Tylko 6 proc. ankietowanych odpowiedziało, że istotna jest ilość znajomych, mieszkających w danym mieście. Niewiele ponad 5 proc. wskazywało, że kierują się dostępem do kultury. Najmniej istotnymi czynnikami wpływającymi na wybór miejsca zamieszkania i pracy okazał się m.in. dostęp do edukacji wyższej, nowoczesne centra handlowe oraz dostęp do obiektów sportowych.

– Ukraińcy nadal deklarują, że najważniejszym kryterium wyboru miejsca do życia i aktywności zawodowej są zarobione pieniądze, czyli w moim rozumieniu tzw. dobra praca. Gdyby nałożyć na siebie oba najczęściej deklarowane wskaźniki to priorytetem dla nich jest dobra praca w dużym mieście – mówi Ewa Błaszczyńska, Dyrektor Regionu w Grupie Progres.

Ukraińcy szukają w Polsce najprostszych zajęć

Prawie 50 proc. Ukraińców szukających pracy w Polsce chce, by była ona prosta. Kandydaci tej narodowości deklarują, że najbardziej interesują ich stanowiska w fabrykach, zakładach produkcyjnych, magazynach, prace przy pakowaniu, sortowaniu, na taśmach produkcyjnych, a także ochrona osób i mienia oraz obsługa serwisowa.

– Popularność prostej pracy wśród Ukraińców wynika z kilku czynników. Przede wszystkim liczba ofert dotyczących rekrutacji na stanowiska niewymagające dodatkowych kwalifikacji jest bardzo duża, a to siłą rzeczy przekłada się też na wysoką liczbę zainteresowanych nimi kandydatów. Co więcej, taką pracę można dostać szybciej i łatwiej – liczy się przede wszystkim chęć podjęcia zatrudnienia oraz zaangażowanie – mówi Cezary Maciołek, Wiceprezes Grupy Progres. ­ Z naszych doświadczeń wynika, że obywatele Ukrainy pierwszą, prostą pracę traktują często jako chwilowe zajęcie, które umożliwi im start w Polsce. Po przyjeździe do naszego kraju robią rekonesans, weryfikują oferty pracy i jeśli uznają, że obecne zajęcie im nie odpowiada podejmują dalsze decyzje np. szukają nowego pracodawcy oraz bardziej wykwalifikowanych stanowisk – podkreśla Cezary Maciołek.

Komentarze naszych ekspertów można przeczytać m.in. na portalach Interia, Spidersweb, Rzeczpospolita, PulsHR, Galerie Handlowe czy Property News.

Więcej wpisów